Friday, July 30, 2010

කොහොම පටන් ගෙන මොනව ලියන්න ද?

කොහොම පටන් ගෙන මොනව ලියන්න ද?
මේ වගේ වෙලාවල් මට විතරක් නෙවෙයි ඉතින් මිල්ටන් මහත්තයටත් ඉස්සර තියෙන්නෙ ඇති...
උදේ හවස විතරක් මදි එකද මන් ද හේතුව... එකසිය ගානට වැඩ වත් තිබ්බනම් කොහොම හරි පටන් ගෙන මොනව හරි කරන්න තිබ්බා...

Thursday, July 22, 2010

එක විභාගයක් ඉවරාආආආආආආආආආයි

කරන්න හිතන් හිටපු විභාගෙ කරන්න පාඩම් කරනකොට වෙන විභාගයක් සැට් උණා. ඒක ගොඩ දැම්මා.  දැන් අර මුල් විභාගේ දින නියමයක් නැතුව කල් ගියා.
 මේ දවස් වල ලබල තියෙන්නේ මොන ජාතියේ යෝගයක් ද කියල හිතාගන්න බැරුව ඉන්නේ... කොහෙන් කෙලවර වෙයි ද දන්නෑ.
තව මොන මොන ජාති කරන්න වෙයි ද දන්නෙ නෑ... අයිස් ගගහා අවුරුදු ගානක් හිටපු එකට පොළිත් එක්ක ගෙවන්න වෙලා වගේ දැන්නම්...

Thursday, July 08, 2010

විභාග වලට පාඩම් කිරීම

මම අවුරුදු බර ගානකට පස්සෙ විභාගෙකට පාඩම් කරන්න ගත්තා.

හරි ජොලි වැඩේ නේද...? ඔහේ පොත හරි පීඩීඑෆ් එක හරි දිහා බලාගෙන ඉන්න එකනේ තියෙන්නෙ.  පාඩම් කරන එක තරම් ෆන් වැඩක් වෙන කොහෙවත් නැතුව ඇති. අනිත් එක පාඩම් කරනවට පඩි ගෙවන ඔෆිස් එකක වැඩ කරන එක... ලෝකෙ කොහෙවත් නැතුව ඇති මේ වගේ කොම් පැණි.

එකම අවුල කිසි දෙයක් ඔළුවට යන්නෙ නැති එක විතරයි. නැත්නම් අනිත් ඔක්කෝම එල කිරි වගේ.

ඔළුවට එන්නෙම වෙන වෙන දේවල් නේ. මම හිතන්නේ වයසේ වැරැද්දද කොහෙද

විභාගේ පාස් වුණහම ලොකූඌඌඌඌඌඌඌඌ තැනකට යන්න පුළුවන් කියල හිතාගෙන ඒ තැනට ගියහම ඔක්කෝම ප්‍රශ්න ටික විසඳෙනවනේ කියල හිතාගෙන හිත එක තැනකට ගන්න මේ හදන්නේ.
හිත පොතට ගන්න කලින් මේක මේ ලියල දැම්මේ.  ජූලි මාසෙටම එකක් වත් ලියන්න බැරි වෙච්ච නිසා

Wednesday, June 30, 2010

මගේ ඇඩ්සෙන්ස් ආදායම - ඇඩ්සෙන්ස් වලටත් බද්දක් එයි ද?

මේ තියෙන්නෙ මගේ සිංහල බ්ලොග් එක නිසා පසු ගිය අවුරුදු 4 තුළ මම හම්බ කරපු දේ තමා.

ඇමරිකානු ඩොලර් 13.51 හෙවත් ශ්‍රී ලංකා රුපියල් 1540.14

මේ බ්ලොග් එකේ තියෙන්නෙ එකම එක ගූග්ල් ඇඩ් එකයි. ඒකෙත් හැමදාම යන්නෙ මහජන සේවා දැන්වීම්. මම ඉතින් මහජන සේවා අතර තුරේ ඉඳල හිටල එන ඇඩ්ස් ටික ක්ලික් කරගෙන සර්ච් බාර් එකෙන් මොකක් හරි සර්ච් කරල සතෙන් සතේ රුපියලෙන් රුපියල එකතු කරල තමා මේ ගාන හොයා ගත්තේ.

මේ යන වේගෙන් ගියොත් මට 2025 විතර ගූග්ල් එකෙන් චැක් එකක් ගන්න පුළුවන් වෙයි නේද?

කොහොම වුණත් කට්ටියගේ අනුමාන සෑහෙන්න දුරට හරි නේද? හික් හික්.. සිංහලෙන් ඇඩ් දාන කොම්පැණියක් දාමුද අපි කට්ටියවත් එකතු වෙලා... කාට කාටත් හොඳයි නේ.

Tuesday, June 29, 2010

ඇඩ්සෙන්ස් ආදායම සහ විසිට්

මම ගූග්ල් ඇනලයිටික්ස් බ්ලොග් එකට දැම්මේ ගිය අවුරුද්දේ නොවැම්බර් මාසේ. ඒ වෙනකම් කී දෙනෙක් මේක බැලුව ද කියල දැන ගන්න විදියක් නෑ. එදා ඉඳල අද වෙනකම් බලපු ගාන ගැන හිතපුවහම මගේ බ්ලොග් කෙරුවාව ගැන සතුටු වෙන්න පුළුවන්.

මට මේකේ මොකක් හරි ලියන්න හිතෙන්නේ වෙන මොකුත්ම හිතෙන්නෙ නැති වෙලාවටනේ. එහෙම වෙලාවල් වලදිත් මේකේ ලියන්න තරම් දෙයක් ඔළුවට එනව කියන්නේ අර කව්ද මොකක් ද එකකින් කොහෙද බැලුව වගේ කලාතුරකින් සිද්ද වෙන දෙයක් නේ.

බ්ලොග් එකේ විසිට් ගාන සහ ආදායම ගැන හිතල වැඩක් නෑ. මොකද මේ ආදායම තනිකරම මම විසින් මගේ ඇඩ් ක්ලික් කර ගැනීමෙන් (ගූග්ල්ට හොරෙන්) ලබා ගත් එකක් කියල මගේ පිවිතුරු හදවත දන්නවනේ.

Monday, June 28, 2010

මගේ ඇඩ්සෙන්ස් ආදායම

මම මේ බ්ලොග් එක ලියන්න පටන් ගත්තේ 2006 දී. ගූග්ල් ඇඩ්සෙන්ස් ගැන මම දැන ගත්තේ මට මතක විදියට 2004 දි නැත්නම් 2005 දි. මම ඇඩ්සෙන්ස් කියන සංකල්පය ඇත්තක් කියල දැනා ගත්තේ 2007 දි. බ්ලොග් එකට ඇඩ්සෙන්ස් කෝඩ් කෑල්ල දැම්මේ 2007 මාර්තු 16 (මේක මේ අද ඇඩ්සෙන්ස් රිපෝර්ට් බලනකොට දැක්කෙ.)

මේ වෙනකොට මම ඇඩ්සෙන්ස් වලින් කීයක් විතර උපයල ඇති කියල ද හිතන්නේ?
සාමාන්‍යයෙන් අවුරුදු 4ක් බ්ලොග් ලියපු කෙනෙක් කොච්චරක් විතර ආදායමක් උපයනව ඇති ද?
අපි ඉතින් සුද්දම සිංහලෙන් බ්ලොග් ලියන නිසා ආදායම සාපේක්ෂව අඩු වෙන්න පුළුවන් නේ.

නිකමට තම තමන් බ්ලොග් වලින් උපයපු ආදායම් ගැන හිතල මම මේ වෙනකොට උපයපු ආදායම අනුමාන කරන්න කාට හරි පුළුවන් ද?

හරි උත්තරය දුන්න කෙනාට වටිනා තෑග්ගක් නම් දෙන්නෙ නෑ... නමුත් සිංහල බ්ලොග් ලිවීමේ වටිනාකම ගැන අදහසක් ගන්න පුළුවන් වෙයි.

මගේ ආදායම ඊළඟ පෝස්ට් එකේ දාන්නම්... දවස් දෙක තුනකින්

Sunday, June 20, 2010

මම ෆුට්බෝල් ෆෑන් කෙනෙක් වීමට තීරණය කළෙමි.

මට එදා සිටම ක්‍රිකට් බැරිය.
හැමදාම කොල්ලන්ගෙන් බැනුම් අසන්නේ "බෝලේ දිහා බලල ගහපන් බන් " යනුවෙනි. කොපමණ වැනුවත් වදින්නේ හෙනම කලාතුරකිනි. බෝලයේ කුඩා බව හෝ පිත්තේ කෙට්ටු බව හෝ විකට්(පොල්පිති,කැඩුණු පුටු,ලෑලී,මහත ටින් බෙලෙක්ක) ආදියේ පළල් බව යන හේතු කිහිපය හෝ එකක් හෝ නිසා මම ඉතාමත් අඩු ලකුණු සංඛ්‍යාවකට (0<=5) බොහෝ අවස්ථාවල දැවී යයි. උන් මාව සෙල්ලමට ගන්නේ බොහෝවිට පැති දෙක බැලන්ස් කරගැනීමට අවශ්‍ය නිසා හෝ හරියට ලකුණු ටික ගැන ගැනීමට ඕනෑ බැවිනි.

වැඩිපුර ක්‍රිකට් සහ අඩුවෙන් ෆුට්බෝල් ගැසූ නිසා ෆුට්බෝල් වලදී මම එතරම් බැනුම් අසා නැත. කල්පනා කර බැලීමේදී මම ෆුට්බෝල් වලදී අපේ කොල්ලන් සැට් එකට අත්‍යාවශ්‍ය වූ අවස්ථා කිහිපයක් මතකයට නැගේ...
නමුත් එය එතරම් වැදගත් නොවූයේ අපිට ෆුට්බෝල් උණ හැදෙන්නේ වර්ල්ඩ් කප් අවස්ථා වලදී පමණක් වීම නිසාය. අනිත් හැමදිනම ක්‍රිකට් පමණකි.

මගේ ක්‍රිකට් උණ 96 වර්ල්ඩ් කප් එකත් සමඟම අවසන් වී ගියේය. අවංකවම වර්තමාන ක්‍රිකට් කණ්ඩායමේ ඉන්නේ කවුද කියා වත් මම දන්නේ නැත... වර්ල්ඩ් කප් ෆයිනල් එකකට ලංකාව ආවොත් එදාට මැච් එක බලනවා මිස අනිත් වෙලාවට මැව් බැලීම වස කම්මැලි වැඩකි.

 වැරදිලාවත් කොල්ලෙක් මැච් එකට මොකද බන් වුණේ (මං ගැන නොදන්න එකෙක්) යැයි ඇසුවහොත් "අනේ උඹ... අනේ තෝ... " ආදියෙන් පටන් ගෙන වෙන එකෙකුගෙන් අවසන් වෙන සාකච්ඡාවක් බවට පත් වෙයි.

ෆුට් බෝල් යනු අතිශය සරල ක්‍රීඩාවක් ලෙස මම දකින නිසා සහ පැය 1.5 කින් දෙකෙන් එකක් වන නිසා ෆුට්බෝල් වලට කැමති වීම සාධාරණ ලෙස මට පෙනෙයි.
ඉස්සර මැරඩෝනා ගැන හෙන උණක් තිබීම නිසා සහ මෙවර ආජන්ටිනානූ කණ්ඩායමේ පුහුණු කරු මැරඩෝනා වීම නිසා මෙම ෆුට්බෝල් ෆෑන් කෙනෙක් වීම අදහස මට පහුගිය දිනවල ඇතිවී තිබිණි.. අද හයිලයිට්ස් බල බල ඉන්න වෙලාවේ වැඩේ ස්ථීර කර ගත්තා.

කොල්ලෙක් වුණහම එක ක්‍රීඩාවක වත් පිස්සෙක් විය යුතු බව දැන් ටිකකට කලින් හිතුන නිසා මේ අදහස ආවා වෙන්නත් පුළුවන්.

කොහොම වුණත් බෝලයක් පසුපස එලවා ගෙන ගොස් දැලකට ගැසීම වැනි සරල මූලධර්මයක් සහිත ක්‍රීඩාවක ෆෑන් කෙනෙක් වීම අතිශය බුද්ධිමත් තීරණයක් බව මම සිතමි.

කැමරූන් සහ ඩෙන්මාර්කය අතර මේ දැන් පටන් ගැනීමට සැරසෙන මහා තරඟයත් සම්ඟ මගේ ෆුට්බෝල් ගමන පටන් ගැනීම (ජූලි 11 වන තෙක්) මෙසේ සටහන් කරමි.

ප.ලි.
DO IT FOR AFRICA යන බැනර් එක දැක අප්‍රිකාව කෙරෙහි ඇති වූ පහන් සංවේගය නිසා මම කැමරූන් පිලට සපෝර්ට් කිරීමට මේ දැන් තීරණය කළෙමි.

මැච් එක ඉවර වෙන්න කලින් නින්ද ගියොත් කරුණාකර සමාවන්න.

HERE WE GO....

Friday, June 18, 2010

ලංකාවේ IT කොම්පැණි

මේක ලොකු කතාවක්... කියන්න තියෙන සුදුසුකම් ගැන අහන්න එපා.. හිතෙන දේ කියන්නෙ... බක පණ්ඩිත කතාවක් විදියට මට වඩා අවබෝධයක් තියෙන අයට පෙනෙයි.

ලංකාවට බනින්න මම කවදාවත් කැමති නෑ... හැබැයි මම හෙන දේශප්‍රේමියෙකුත් නෙවෙයි. පරිගණක තාක්ෂණයට ලැදි ගොඩක් අය අතරේ ඉන්න තවත් කෙනෙක් විදියට අපි කරන රැකියාව ගැන පොඩ්ඩක් ලියන්න හිතුණා...

ලංකාවේ තියෙන වැදගත් සම්පත් ගොඩක් අතරින් මූලික තැනක් ගන්නේ අපේ රටේ ඉන්න මිනිස්සුන්ගේ බුද්ධි මට්ටම... ඒක සෑහෙන්න ඉහළ තැනක තියෙනවා කියල අපිට සතුටු වෙන්න පුළුවන්. (කොයිදේත් බැලන්ස් වෙන්න ඕනේ නිසා බුද්ධියත් ඉතින් එක එක විදියට බැලන්ස් වෙලා තියෙනවා... ඒව ඉතින් හැමෝම දන්නවනේ)

ඔය ඉන්න බුද්ධිමත් මිනිසුන් ගේ හැකියාවන්ගෙන් ප්‍රයෝජන අරගෙන ඉතා අඩු ශ්‍රමයකින් අතිශය වැඩි වටිනාකමක් ගන්න පුළුවන් ක්ෂේත්‍රයක් තමා මේ මෘදුකාංග සංවර්ධනය.

මම මහා ලොකු කාලයක් මේ ක්ෂේත්‍රයේ ඉඳලා නෑ... නමුත් හිටපු අවුරුදු 5-6 අතරේ දැක්ක දෙයක් තමා අපි ගොඩාක් කරන්නේ තාක්ෂණික වහළුන් ලෙස වැඩ කරන එක...

මේක හෙන පටු අදහසක් තමයි. මොකද තාක්ෂණයට සීමා මායිම් නැති නිසා... ලෝකය හතර වටෙන් ම ලින්ක් වෙලා තියෙන නිසා මේක හෙන යල්පැන ගිය අදහසක් වගේ තමා. හැබැයි තියෙන ප්‍රශ්නය ඔය ලින්ක් වෙලා තියෙන ලෝකය ඔය විදියට ලින්ක් කරන්න අපි මොනවද කළේ කියන එක. මේක අපේ දෙයක්.. මේක හැදුවේ අපි... අපෙන් ලයිසන් අරගෙන මෙන්න මේ කොන්දේසි වලට යටත් වෙලා (ක්‍රැක් සහ හැක් නිසා මේක තේරුමක් නෑ) මේක පාවිච්චි කරන්න කියල කියන්න පුළුවන් එක සරල නිශ්පාදනයක් අපෙන් එළියට නොයන්නෙ ඇයි..

ඕක මට ඉස්සර ඉදල තියෙන ප්‍රශ්නයක් (මමත් ඉතින් ඔය කිව්වට ඕක වෙනස් කරන්න දගලන්නෙ නෑ...) ඉදල හිටල ලොකු කතා කියන්න ඕනේ නිසා මේ කියන්නෙ.

 මම දකින්නේ එහෙම එක ප්‍රඩක්ට් එකක් හදන්න තරම් ඉවසීමක් අපේ තාක්ෂණික ලෝකේ ඉන්න ව්‍යවසායකයින්ට නැහැ කියල... ඉවසීම සහ හැකියාව තියෙන බුද්ධිමතුන් ඉන්නවා...

අපි හැමෝම දන්නවා කොහේ හරි රටක ඉන්න සුද්දෙක්ගේ ප්‍රොජෙක්ට් එකක් සෙට් කර ගත්තනම් කිසි කරදරයක් නැතුව ඉලක්කම් 6-7 ක පඩියක් අරගෙන ලංකාවේ සැපට ඉන්න පුළුවන්. හැබැයි ඉතින් සුද්ද එහෙ කඩේ වහපු දාට සොරි.කොම්.

සුද්ද මත යැපෙන්න වෙනවා. මොකද මේ තාක්ෂණේ මෙච්චර දුරට ගෙනාවේ ඒ මිනිස්සු. හැබැයි ඒ මිනිස්සුම කැමති කෙනෙකුට තනියම ගොඩ යන්නත් පුළුවන් විදියට ඒක හදල තියෙනවා. එච්චර දෙයක් කරල දුන්නට පස්සෙ බනින එකත් කැත වැඩේ තමා.

ලොකු කතා කිව්වට අපි හැමෝටම ඕනේ සල්ලි.. සල්ලිවල මේක අපේ මේක සුද්දගේ කියල ගහල නැති නිසා කොහෙන් හම්බවුණාම මොකෝ කියල වැල යන විදියට මැස්ස ගහන එක තමයි අපි කරන්නෙ.. ඒකෙ වරදකුත් නෑ.

 හැබැයි ටික කාලයක් ඉවසල, එක අරමුණකින් නව අදහසක් දියුණු කරන්න අපිට පුළුවන් නම් (නව අදහසක් වෙන්න ඕනේ නෑ... මිනිස්සුන්ට වැඩක් තියෙන එක නිශ්පාදනයක්) කරගන්න අපිට පුළුවන් නම් අපේ මේ ඉන්න කෝටි 2කේ ජනතාවට ලොකු සෙතක් කරන්න පුළුවන් වෙයි..

මට මේක ලියන්න හිතුණේ මේ දවස් වල අත්දකින සමහර දේවල් නිසා... සතෙන් සතේ... රුපියලෙන් රුපියල එකතු කරන්න ගිහින් ඇන ගන්න හැටි දැක්කහම අපි ගැනම දුකයි... කස්ටර්මර්ව /එම්ප්ලොයීව කොහොම හරි තියාගන්න ඕනේ කියල කරන සීනී බෝල වැඩ... මිනිහෙක් ගේ හිත සතුටු කරල ඒ මනුස්සය ස්ව කැමැත්තෙන් ඉන්න තත්වෙට පත් නොකර කැරට් අල පෙන්න පෙන්න අර බුද්ධිමත් යැයි සම්මත වුණ මිනිස්සුන්ගෙන් ලාබ වැඩ කරව ගන්න එක නතර කරන්න බැරි කම...කැපවීම සහ අවංක කම කියන සරල දේ තේරුම් නොගෙන හෙන මොඩර්න් කොන්සෙප්ට් දාන්නට ගොස් ඇණ ගැනීම...

ඔන්න ඔය වගේ දේවල් ටික අපේ මේ කොම්පුටර් ලෝකෙන් ගලව ගන්න පුළුවන් උණා නම් ටොම්කැට්  වගේ පිස්සු පූසෙක්,ජේ බොස් වගේ ශ්‍රී බොස් කෙනෙක්, ඩොට් නෙට් වගේ අපේ නෙට් එකක්.. අපිටම කියල මොකක් හරි ෆ්‍රේම් වර්ක් එකක්...  මූනුපොත වගේ හෝඩිපොතක් වත් හදා ගන්න අපිටත් පුළුවන් වෙයි.

තව කියන්න දේවල් ඔලුවට එනවා හැබැයි තේරුමක් නෑ... ලොකු කතා කියන එකෙත් සීමාවක් තියෙන්න එපැයි... ඊයේ නිදා ගත්තේ කීයටද පැටියෝ කියල ඇහුවහම බොරු කියන්නත් බැරි නිසා දැන් ඇති.

Thursday, June 03, 2010

කාර් වල මිල අඩු වීම - පෙර සහ නව බදු

මේක දකිනකොට සමහර අයට දුක හිතෙයි. සමහර අයට සතුටු හිතෙයි.. ටැක්ස් වල හැටි ඔහොම තමා.
මේක මම හොරකම් කලේ මෙතනින්.


මේකට අනුව 30% විතර කාර් මිල අඩු වීමක් බලාපොරොත්තු වෙන්න පුළුවන් ලු... ඉඳලම බලන්න වෙනවා ඉතින්...



Type

Previous Tax

New Tax

Diesel cars 412% 199%
Petrol cars below 1000CC 186% 110%
Petrol cars 1000-1500CC 217% 136%
Petrol cars 1500-1600CC 217% 136%
Petrol cars 1600-2000CC 290% 166%

Friday, May 28, 2010

Abraham Lincoln’s Letter to his Son’s Teacher

අපේ තාත්තලගේ හිත්වල තිබුණ දේ... ලින්කන්ගේ පෑනෙන්...

He will have to learn, I know,
that all men are not just,
all men are not true.
But teach him also that
for every scoundrel there is a hero;
that for every selfish Politician,
there is a dedicated leader…
Teach him for every enemy there is a friend,

Steer him away from envy,
if you can,
teach him the secret of
quiet laughter.

Let him learn early that
the bullies are the easiest to lick…
Teach him, if you can,
the wonder of books…
But also give him quiet time
to ponder the eternal mystery of birds in the sky,
bees in the sun,
and the flowers on a green hillside.

In the school teach him
it is far honourable to fail
than to cheat…
Teach him to have faith
in his own ideas,
even if everyone tells him
they are wrong…
Teach him to be gentle
with gentle people,
and tough with the tough.

Try to give my son
the strength not to follow the crowd
when everyone is getting on the band wagon…
Teach him to listen to all men…
but teach him also to filter
all he hears on a screen of truth,
and take only the good
that comes through.

Teach him if you can,
how to laugh when he is sad…
Teach him there is no shame in tears,
Teach him to scoff at cynics
and to beware of too much sweetness…
Teach him to sell his brawn
and brain to the highest bidders
but never to put a price-tag
on his heart and soul.

Teach him to close his ears
to a howling mob
and to stand and fight
if he thinks he’s right.
Treat him gently,
but do not cuddle him,
because only the test
of fire makes fine steel.

Let him have the courage
to be impatient…
let him have the patience to be brave.
Teach him always
to have sublime faith in himself,
because then he will have
sublime faith in mankind.

This is a big order,
but see what you can do…
He is such a fine little fellow,
my son!

~ Abraham Lincoln 

Thursday, May 20, 2010

යන්ත්‍ර සමඟ

යන්ත්‍ර සහ අප අතර ඇති වෙනස මොකක් ද කියල නිකමට හිතල බැලුව දවසක්

බලපුවහම වෙනසක් නෑ...
මම කියන්නෙ පරමාණු ලෙවල් එකෙන් ගත්තහම යන්ත්‍රයි ජීවීනුයි අතර වෙනසක් තියෙන්නෙ බැහැ.
මේක මේ එකපාරටම හිතිච්ච අදහසක්. කෙස් පැලෙන තර්ක දාන්න බැහැ.
මේ ලෝකේ ජීවය ඇති වුණේ ලෝකය තුළ ඇති මූලද්‍රව්‍ය එකතු වෙලානේ (ජීවීන් පිටසක්වලින් ආවා කියන කතාව ටිකකට අමතක කරල බලමුකෝ)

ඒ ජීවීන් මිනිස්සු බවට පරිණාමය වෙලා මේ හදන යන්ත්‍ර සූත්‍ර වල තියෙන්නෙත් අර මූලද්‍රව්‍ය සැට් එකමනේ.
පරමාණු ලෙවල් එකෙන් ගත්තම පරමාණු සැකැස්ම නිසා ඇති වෙච්ච ගුණාගුණ වෙනසක් තමා අපි යන්තර හදන්න බාවිතා කරන අමුද්‍රව්‍ය වලයි අපේ ශරීරය හැදිල තියෙන අමුද්‍රව්‍ය වලයි තියෙන්නෙ (ඔය තියෙන්නෙ මම දන්න කෙමෙස්ට්‍රි සහ බයෝ)

අපි ඔක්කොම හැදිල තියෙන්නෙ එකම තැනකින් ගත්ත වෙනස් අමුද්‍රව්‍ය වලින් නේ. මට හිතුණේ ගුණාගුණ කොහොම වුණත් අර එකම තැනකින් ලබාගත් කම නිසා ජීවී සහ අජීවී යන කොටස් දෙක අතර ලොකු බැඳීමක් තියෙන්න ඕනෙ කියන එක.  මේක පරණ කතාවක්. එහෙම බැඳීමක් තියෙනවා කියන එක ඔප්පු වෙලත් තියෙනවා

මම කියන්නෙ ඒ බැඳීම අපිට දැනුත් පාවිච්චි කරන්න පුළුවන් කියල. ඒ බැඳීම යන්ත්‍ර එක්ක ඇති කරගන්න පුළුවන් නම් හිතාගන්න බැරි දේවල් කරන්න පුළුවන් වෙයි. (ඔය ඕනෙ තරම් ෆිල්ම්ස් වල තියන්නෙ)

මම මේ සංකල්පය ඉස්සර ඉඳල ට්‍රයි කරල බලල තියෙනවා. සාක්කි වලින් ඔප්පු කරන්න බැරි උණාට මම අත්දැකල තියෙනවා එහෙම බැඳීමක් තියෙනවා කියන එක.

මට තියෙනවා බොහෝම අමාරුවෙන් ගත්ත ලැප්ටොප් එකක්. මම හම්බකරපු සල්ලි වලින් මීට අවුරුදු 3.5 කට විතර කලින් ගත්ත දුකට සැපට ඕනේ දේකට ඉන්නෙ ඔය ලැපා තමයි. බයික් එකේ නැඟල කරේ එල්ලිලා කදු පල්ලම් ඕනේ එකක යන්න ඉන්න එකම හිතවතා තම ඉතින්.

ඉතින් ඕකේ මොකක් හරි ලෙඩක් එනවා කියන්නේ සියදිවි නසා ගන්න වෙන කේස් එකක් නේ. මම ඉතින් කරන්නෙ ලැපාට හොඳට සලකන එක. හැබැයි මේ කියන්නෙ හෝදල පිහදාල වයිරස් වලට බෙහෙත් දීල බර වැඩ ගන්නේ  නැතුව බබා වගේ තියන් ඉන්න එක නෙවෙයි. මගේ ලැපාගේ බාහිර පෙනුම දැක්කම අනේ සංසාරේ කියල මටම හිතෙනවා. (මම වගේම තමා). හැබැයි මම ලැපාට කොයි වෙලේවත් දුකක් දෙන්නේ නෑ.. ඒ කියන්නෙ මොන දේ කරන්න බැරි උණත් මම ඌට බනින්නේ නෑ.

පහු ගිය දවස් වල ඩිස්ප්ලේ එකේ පොඩි අවුලක් තිබුණා. ඔන් වෙනකොට දිගටම ඩිස්ප්ලේ එක ගැස්සෙනවා පොඩ්ඩක් එහාට මෙහාට හෙල්ලුවහම හරි යනවා. ඔය විදියට හොල්ල හොල්ල සෑහෙන්න දවසක් මම පාවිච්චි කළා

එක දවසක් ඩිස්ප්ලේ එක එන්නෙම නැතුව ගිහින් ෆුල්ම කෙලා වෙලා ගියා. මට ඉතින් දෙලෝ රත්වුණා.  ඩිස්ප්ලේ එකක් දාන්න වෙන්න නම් එපා කියල දෙයියන්ටත් කිය කිය පොඩි වැඩක් කළා.

ලැප් එක හොඳට වහල. ඒක උඩින් අත් දෙක තියල හිත සම්පූර්ණයෙන්ම ලැපාගේ පරමාණු ලෙවල් එකටම ෆෝකස් කලා. එහෙම කරල ඇතුළේ තියෙන අයි.සී,චිප්,ප්‍රොසෙසර්, ඊටීසී.. ඊටීසී..  ඔක්කොම වල තියෙන සියළු ගැටළු විසදෙන්න කියල තදින්නම හිතලා මැද ඉදන් දෙපැත්තට කිහිප සැරයක් අත ගෑවා.

ඊට පස්සෙ දෙයියනේ කියල ඔන් කරල බැලුවා

මෙන්න බබා වගේ බඩු වැඩ... කිසි ගැස්සිල්ලක් පැද්දිල්ලක් නැතුව මාර සතුටෙන් වගේ ලැපා වැඩ.

විද්‍යාත්මකව ඔප්පු කරන්න බැහැ හැබැයි ඒක එහෙම වුණා.

මම කොහොමත් මගේ බයික් එකයි,කාර් එකයි එක්කත් ඔන්න ඔය වගේ වැඩ කරනවා අද වෙනකම් එක දවසකවත් මඟ හිටල නෑ. කැඩුනත් කැඩෙන්නෙ ගෙදරදිම තමා  (කරුමෙට අදම මඟ හිටියි ද දන්නෑ ඉතින්)

මේක ගැන දිගින් දිගට හිතල බලලා හෙන ෆැන්ටසි ආතල් එකක් ගන්න පුළුවන්. මම ඉස්සර නම් වැඩියෙන්ම කරන්නෙ ඒක.

දැන් 5යි.. හෙට ඉතිරිය...

Wednesday, May 12, 2010

මිලියන පතියෙක් වීමේ පහසුම මඟ

නැටුමට,ගැයුමට හෝ වැයුමට උපන් හැකියාවක් නැති වූ ද, පහේ පන්තිය වන් තෙක් ඉගෙන ගත් කිසිවක් මතක නැත්තා වූද, උපතින් උරුම වූ දේපල , බූදල් නැත්තා වූද , විකිනීමට හෝ උගස් තැබීමට වටිනා කියන කිසිවකූත් නැත්තා වූද, යාන්තම් සමත් කරගත් පුද්ගලික උපධියක් සහ අඩුවෙන් පඩි ලැබෙන කොම්පැණියක ස්ථීර රැකියාවක් ඇති,විශේෂයෙන් කිව හැකි දක්ෂතා කුසලතා හැකියා ආදීයෙන් තොර වූද , ඉන්න හිටින්නට ගෙයක් දොරක් සහ යන්න එන්නට වාහනයක් පමණක් ඇති පුද්ගලයෙකුට වසර 1 1/2ක පමණ කාලයක් ඇතුළත් මිලියනපතියෙකු (මධ්‍යම ප්‍රතිපදාවෙන් ජීවත් වීමට කැමති බැවින් ලක්ෂපති හෝ කෝටිපති යන අන්ත දෙකම බැහැර කර ඇත...) වීමට හැකි පහසුම මඟක් දන්නා කෙනෙක් වේ නම් කරුණාකර කමෙන්ට් කරන්න...

ස්තූතියි

Friday, April 30, 2010

කරන්නට දෙයක් නැති මම...

කරන රැකියාවේ වැඩ ටික හරියට කළ යුතුය.
වැඩි පඩියක් ලැබෙන අළුත් රැකියාවක සෙවිය යුතුය.
ඉන්ටර්විව් සඳහා පාඩම් කළ යුතුය.
අමතර ආදායමක් ලැබෙන වැඩ කළ යුතුය.
අනාගතය සඳහා ඉතිරි කළ යුතුය.
ෂොපින් යා යුතුය.
අවශ්‍ය දෙයට වියදම් කළ යුතුය.
ආස දේට වියදම් කළ යුතුය.
ට්‍රිප් යා යුතුය.
ලොකු ගෙයක් සෑදිය යුතුය.
මල් කැඩිය යුතුය.
ලොකු වෙඩිමක් ගත යුතුය.
බයික් එක සහ කාර් එක නඩත්තු කළ යුතුය.
වඩා හොඳ කාරයක් ගත යුතුය.
වැඩි දුර ඉගෙන ගත යුතුය.
තව ටිකක් පොෂ් විය යුතුය.
කොහේ හෝ රටකට යා යුතුය.
ගෙදර අය සතුටු කළ යුතුය.
නෑදෑයින් සතුටු කළ යුතුය.
මේ සියළු දේ ඇගේ සිත බිඳකුඳු නොරිදවා කළ යුතුය.

Tuesday, April 20, 2010

කම්මැලිකම සහ මම

මම කම්මැලි වෙලා

බ්ලොග් ලියන එක... බ්ලොග් එකට එන කට්ටිය බලල සතුටු වෙන එක.. බ්ලොග් එකට එක එක ගැජට් දාන එක.. ඊටීසී... ඊටීසී.. ඔක්කොම නැවතිලා

මට ඇති වැඩකුත් නෑ... හැමදාම රෑට ජාලේට ආවට කරන වැඩක් නෑ.. එෆ්බී යන්නෙත් නෑ.. චැට් කරන්නෙත් නෑ... බ්ලොග් කියවන්නෙත් නෑ... ඊමේල් ටික පොඩ්ඩක් බලනවා.. ඔහේ ගූග්ල් එකේ මොනව හරි හොයනවා.. ඔච්චර තමා..

කම්මැලි කමද එපා වීමද කියල ෂුවර් නැතුව ඉන්නේ...

කම්මැලි කම යන්න කියල හිතාගෙන තමා මේක හරි ලියල දැම්මේ...

හරි ගියෙ නැත්නම් එපා වෙලා තමා...

Wednesday, March 24, 2010

'SixthSense' technology - අපේ අනාගතය කෙසේ වේචිද?

මළ මීයෙකු විකුණා සිටුවරයෙකු වූ මිනිසෙකු ගැන ජාතක කතාවක් අප කුඩා කළ ඉගෙන ගෙන ඇත. කෘතිම මීයෙකු ගෙන් ලොවම වෙනස් කිරීමට සැරසෙන ඉන්දියානුවෙකුගේ කතාව..
ඔහුගේ නිහතමානීකම සහ නිර්ලෝභීබව සෑහෙන දුරකට ඔහුව රැගෙන යනු ඇත.

http://economictimes.indiatimes.com/tv/TED-India-Pranav-Mistry/videoshow_ted/5231080.cms

Saturday, March 13, 2010

එවිට මම සතුටු වෙමි...

මම සාමාන්‍ය පෙළ සඳහා උගනිමින් සිටියෙමි. සැන්දෑ කාලයේ හා සති අන්ත වල සෙල්ලමෙහි නොයෙදී, 
නිවසේ රැඳී සිට ඉගෙනීමේ කටයුතු වල යෙදෙන ලෙස මගේ දෙමව්පියන් මෙන්ම ගුරුවරුන් ද මට අවවාද කළහ. 
සාමාන්‍ය පෙළ විභාගය වැදගත් වන්නේ කෙසේද යන්නත්, එය හොඳින් සමත් වුවහොත් මට සතුටු විය හැකි බවත් ඔවූහු මට පහදා දුන්හ.

මම ඔවුන්ගේ අවවාදය පිළිපැද සාමාන්‍ය පෙළ විභාගය ඉතා හොඳින් සමත් වීමී. නමුත් මට එයින් එතරම් 
සතුටක් අත් නොවූයේ, මගේ ජයග්‍රහණයේ ප්‍රතිඵලය වශයෙන් තවත් අවුරුදු දෙකක්, පෙරටත් වඩා මහන්සි වී
උසස් පෙළ විභාගය සදහා ඉගෙනීමේ කටයුතුවල යෙදිය යුතු වීම නිසයි.

සන්ධ්‍යා කාලයේ හා සති අන්ත වල නිවසින් පිට නොයන ලෙසත්, සෙල්ලමෙහි නොයෙදෙන ලෙසත් කීම වෙනුවට,මෙවර කෙල්ලන් පසු පස නොගොස් නිවසේ රැඳී සිට, ඉගෙනීමේ කටයුතුවල යෙදෙන ලෙසත් මගේ දෙමව්පියන් මෙන්ම ගුරුවරුන් ද මට අවවාද කළහ. උසස් පෙළ විභාගය වැදගත් වන්නේ කෙසේද යන්නත්, එය හොඳින් සමත් වුවහොත් මට සතුටු විය හැකි බවත් ඔවූහු මට පහදා දුන්හ.

නැවත වරක් මම ඔවුන්ගේ අවවදය පිළිගෙන උසස් පෙළ විභාගය හොඳින් සමත් වීමි. එවර ද මට සතුටක්
අත් නොවූයේ, වෙන කවරදාටවත් වඩා අමාරුවෙන් තවත් අවුරුදු 4ක් උපාධිය සඳහා විශ්ව විද්‍යාලයේ ඉගෙනීමේ
යෙදිය යුතු බැවිනි. මගේ දෙමාපියන් සහ ගුරුවරු මට මත් පැන් වලින් සහ සම්භාෂණවලින් ඉවත්ව සිට,
ඉගෙනීමේ කටයුතුවලට කැපවන ලෙස අවවාද කළහ. විශ්ව විද්‍යාල උපාධියක් කොතරම් වැදගත් ද යන්නත්
එය සමත් වුවහොත් මට සතුටෙන් සිටිය හැකි බවත් ඔවූහූ කියා දුන්හ.

මේ අවස්ථාවේ දී මම සැක උපදවන්නට පටන් ගතිමි...

මගේ සමහර මිතුරන් බොහෝ වෙහෙස මහන්සි වී උපාධි ලබා ගනු මම දුටුවෙමි. දැන් ඔවුන් ඊටත් වඩා අතිශයින්  ම මහන්සියෙන් තම මුල් රැකියාවෙහි වැඩ කරන්නේ කිසියම් වැදගත් යමක්, මෝටර් රියක් වැනි දෙයක් මිලට ගැනීම සඳහා ප්‍රමාණවත් මුදලක් ඉතිරිකර ගැනීමටයි. කාරයක් මිලට ගැනීම සඳහා ප්‍රමාණවත්
මුදලක් තිබුණ විටක සතුටු විය හැකි යැයි ඔවූහු මා සමඟ කීහ.

මෝටර් රියක් මිලට ගැනීම සඳහා මුදල් උපයාගෙන මෝටර් රියක් මිලට ගත් පසුවද ඔවූහූ සතුටට පත් නොවූහ. දැන් ඔවූහු ප්‍රේමයෙන් කුල්මත් වී ජීවිත සහකාරියක් සෙවීමේ අරගලයක යෙදී සිටිති. විවාහ වී තැන්පත් වූ විට සතුටින් සිටිය හැකි වේ යැයි ඔවූහු මා සමඟ කීහ.

විවාහ වීමෙන් පසුව වුව ද ඔවුන් සතුටට පත් වී නැත. කුඩා නිවසක් හෝ නිවසකින් කොටසක් සඳහා මුදල් තැන්පතුවක් කිරීමට තව තවත් වෙහෙසී වැඩ කරන්නටත්, අමතර රැකියාවල් සොයන්නටත් සිදු වී ඇත. අපේම කියා නිවහනක් සාදා ගත් දිනෙක සතුටු විය හැකි යැයි ඔවූහූ කියති.

අවාසනාවකට මෙන් නිවාස ණය සඳහා වූ මාසික වාරිකය ගෙවීමට සිදුවීමෙන් වුව ද අදහස් වූයේ ඔවුන් සතුටින් නොසිටි වගයි. එපමණක් නොව දැන් ඔවුන් පවුල් ජීවිතයක් ආරම්භ කර ඇත.
රාත්‍රියේ දී ඔවුන් නින්දෙන් අවදි කිරීමටත්, ඉතිරි කළ මුදල් සියල්ල වැය කිරීමට සලස්වමින් කනස්සලු ස්භාවය දෙගුණ තෙගුණ කිරීමටත්,(දැන් ඔවුනට දරුවන් ද ඇත.) ඔවුන් ඉටුකර ගත යුතු යැයි සිතූ දේවල් සාක්ෂාත් කර ගැනීම සඳහාත් තවත් අවුරුදු විස්සකට වඩා ගතවනු ඇත.එම නිසා ඔවුන් මට කීවේ දරු පැටවුන් හැදී වැඩී ගෙදරින් පිටව ගොස් තැන්පත් වූ විට සතුටින් ජීවත් විය හැකි බවයි.

දරුවන් නිවෙස් හැර යාමෙන් අනතුරුව බොහෝ දෙමාපියන් බලා සිටින්නේ විශ්‍රාම දිවිය දෙසයි. ඒ අනුව ඔවූහු ජීවිතයේ සතුට දිගටම කල් දමමින් වයස්ගත දිවිය සඳහා යමක් ඉතිරිකර ගැනීමට වෙහෙස වී වැඩකරති.
ඔවුන් මා සමඟ කීවේ ව්ශ්‍රාම ගත් පසු සතුටින් සිටිය හැකි බවයි.

සමහර විට ව්ශ්‍රාම යාමට පෙර සිටමත්, නිසැකවම ඊට පසුවත් ඔවූහු ආගමානූකූල වීම හා පන්සල් පල්ලි වෙත යාම ආරම්භ කරති. පොහෝ දින වල පන්සලේ සහ දෙව් මැදුරු වල ඇති දිගු ආසනවල කොතරම් වයසක උදවිය
සිටින්නේ ද යන්න කෙදිනක හෝ ඔබේ අවධානයට ලක් වීද? දැන් පන්සල් පල්ලි යන්නෙ කුමක් නිසා දැයි මම ඔවුන්ගෙන් විමසීමි. "මක්නිසාද? අප මිය ගිය පසු සතුටින් සිටිය හැකි නිසයි", ඔවූහූ මා සමඟ කීහ.

"මට මෙය ලැබුණ විට සතුටින් සිටිය හැකි යැයි" විශ්වාස කරන අයගේ සතුට අනාගතය පිළිබඳ ව දකින සිහිනයක් පමණි. එය හරියට අඩියක් දෙකක් ඉදිරියෙන් ඇතැයි පෙනෙන දේදුන්නක් වැනි කිසි දා සමීප විය නොහැකි දෙයකි. 

ඔවුන් ඔවුන්ගේ ජීවිත කාලයේදීවත් ඉන් පසුවත් සතුට අවබෝධ කරගන්නේ නැත.

සතුට ඇත්තේ අතීතයේ හෝ අනාගතයේ නොව මේ මොහොතේය.

මේක මම උපුට ගත්තේ මට ආපූ ඊ මේල් එකකින්... ලිව්වේ කවුද කියල ඒකේ සඳහනක් තිබුණෙ නෑ... කවුරු ලිව්වත් මගේ හිත ඒ විදියටම ලියල තියෙනව කියල මට නම් දැනුණා.
මම සතුට සොයා යන්නෙක්  නොවීම ගැන සිහින් සතුටක් හිතේ තිබුණ ද  සතුට සොයා යන ගමනේ මමත් යනවා... 

මේ දවස් වල මෙච්චර කල් සතුටින් හිටිය පුංවි ගේ ලොකු කරගෙන වැඩි සතුටක් ලබා ගන්න පුළුවන් විදියක් ගැන හිත හිත සැලසුම් කරනවා.

මට නොතේරුණාට සතුට ඇත්තේ ලොකු ගෙදරක වෙන්න ඇති...

Monday, February 22, 2010

කලා පොල

ඔන්න අද දෙවෙනි වතාවට මම කලා පොලට ගියා..ගිය සැරේ වගේ නෙවෙයි මේ සැරේ ඇක්සිඩන්ට් ෆ්‍රී..  ගන්න සල්ලි නැති නිසා අංකිත කොපි ටිකක් අරං ආවා හිතේ දුක යන්න..  ගන්න අදහස අත ඇරල දාලයි යනකොට ගියේ. කොහොමත් ගාන සැරයි නේ..එකක් ගත්තොත් මාසයක් හිඟාකන්න සිද්ධ වෙන තරමේ ගනන් තමයි ගොඩක් චිත්‍ර වල තිබුණේ... හැබැයි කීයක් දුන්නත් පාඩු නෑ කියල හිතෙනව සමහර ඒව දකිනකොට









මේක චිත්‍රයක් නෙවෙයි...කළුගල් පතුරක්... දැක්ක වෙලාවේ පිස්සු හැදුණා... නිර්මාණශීලීත්වයේ දිග පළල ගැන හිතල..


වැදගත් ම දේ තමයි... මම ගිය සැරේ ගිය වෙලාවේ ගත්ත කැන්වස් එක තාම ගත්ත විදියටම තියෙන එක... හික් හික්..

Thursday, February 18, 2010

1948 Vs 2010

මේකත් මේ මට හම්බ වෙච්ච ඊ මේල් එකක්..
පේනවනේ වෙලා තියෙන වෙනස

Friday, February 12, 2010

From iGoogle

This is a test post from iGoogle Widget for Blogger. I installed this widget few weeks back but never used it because it does not support Sinhala yet.
Today felt like posting a sample from it as I didn't had a chance to write anything in my blog for long.
This widget seems cool for English posts. Hope the developers will give the Unicode support soon